Na pierwszy sukces chóru nie trzeba było długo czekać!
„Tours! Nasz pierwszy wielki sukces ! Po 22 godzinach podróży pociągiem 8 godzin galopu przez Paryż (bo może już tu nigdy nie wrócimy ?!), pierwszy nocleg w zdesakralizowanym kościele, a następne w szkolnych salach (bo na Zielone Świątki szkoła nie miała zajęć). I nagle to MY, z nie wiadomo skąd, z 10 dolarami w kieszeni, po ledwie zakończonym stanie wojennym, wygrywamy ten konkurs !”
Oprócz wyjazdów zagranicznych były także krajowe! Jak wspominają je Chórzyści? 
„Świetny wyjazd, występ oficjalny i nie oficjalny przy molo, w dzień plaża i kąpiel w morzu, wieczorem dyskoteka w klubie przy molo”
Chór już od początku współpracy z wtedy – mgr Przemysławem Pałką, królował na wielu scenach w Polsce i na całym świecie!
A Wy wiecie jaka była pogoda w 1985? Nasi byli Chórzyści bardzo dobrze to pamiętają!
„1 maja, było strasznie zimno, a w Polsce padał śnieg !”
Wracamy do wspomnień…
Neuchâtel, Szwajcaria 1985 – III Nagroda. Wizyta w Enges.
Jak zakończyć lata 80-te? Wyjazdem do Sardynii, gdzie debiut miały nowe stroje Chórzystek – uszyte samodzielnie! 
Na kremówki do W…. Watykanu 
Na początku lat 90tych Chór z Profesorem odwiedził Budapeszt 
Oczywiście koncertował także w Poznaniu i to z często z Gośćmi!
Kto zgadnie jaka postać jest na dolnym zdjęciu? 
W 1998 Chór nie próżnował! Najpierw na południe… do Włoch, a potem na północ! 
I tak oto zbliżamy się do wspomnień z pięknych lat 2000, kiedy to większość Chórzystów, których zobaczymy we wtorek stawiała swoje pierwsze kroki na ziemi, nie wiedząc, że kiedyś dołączą do tak utytułowanego Chóru!
I tak oto zbliżamy się do wspomnień z pięknych lat 2000, kiedy to większość Chórzystów, których zobaczymy we wtorek stawiała swoje pierwsze kroki na ziemi, nie wiedząc, że kiedyś dołączą do tak utytułowanego Chóru!
2001… Chór na Festiwalu w Niemczech
Ze wspomnień Chórzystki:
„Wszyscy mamy żółte wstążeczki.
Festiwal odbywa się chyba 2 tygodnie po ataku na WTC w Nowym Jorku i my na znak protestu przeciw terroryzmowi…
Na granicy czekaliśmy parę godzin w autobusowej
kolejce – bo wzmożone kontrole.
Jeden z naszych kolegów, którego katastrofa zastała na wakacjach w NY zgłosił się jako wolontariusz do pomocy.”
